30 jaar
Hoe het begon
Ik ben Petra Verhagen. Ik leerde Willem Eckhardt, mijn latere echtgenoot, in 1974 kennen. We volgden allebei de opleiding op het gebied van Toerisme en Recreatie in Breda. Toen hadden we al de droom om een eigen onderneming te beginnen, het liefst een camping in Frankrijk.
Later, met twee opgroeiende kinderen, was emigreren voor ons geen optie meer, dus pasten we onze ambities aan. Onze droom werd een ‘herberg in het groen’. Met die wens in het achterhoofd zijn we begin jaren negentig van de vorige eeuw in de omgeving van onze woonplaats Nijmegen serieus gaan rondkijken naar geschikte locaties. De opties daar waren echter voor ons financieel niet haalbaar.
In de zevende Hemel
We hebben daarom in andere Gelderse regio’s gezocht. Al gauw bleek dat we ons het meest thuis voelden in het buitengebied van Oost-Gelderland. Samen met onze kinderen hebben we daar in de weekenden en in de vakanties op verschillende plaatsen gelogeerd om de sfeer te proeven.
Toevallig kwamen we een kleine advertentie tegen in Het Parool, de krant die we indertijd lazen. Daarin werd de woonboerderij ‘De Hemel’ met opstallen in Steenderen, in de Achterhoek, te koop aangeboden. We zeiden tegen elkaar ‘dit is misschien voor ons een kans om onze droom te verwezenlijken.’
We zijn direct gaan kijken. Ik kende de omgeving helemaal niet, maar Willem was er voor zijn werk regelmatig geweest.
Op basis van die eerste bezichtiging waren wij meteen enthousiast: ‘dit is onze plek!’. Inmiddels wisten we dat we ons eigen huis in Nijmegen voor een mooie prijs konden verkopen en dat het daarmee haalbaar was om ‘onze Hemel’ te verkrijgen. Binnen een week hadden we de knoop doorgehakt.
De gebouwen, de omgeving, de ruimte, het hele plaatje klopte voor ons. Onze kinderen zagen het aanvankelijk minder rooskleurig in. Zij zaten net in de puberteit en vonden het moeilijk om Nijmegen te verruilen voor een klein dorp in de Achterhoek. Uiteindelijk zagen ze het wel zitten. Voor onze dochter was het een droom om een eigen pony te kunnen houden. Onze zoon trof een fijne vriendengroep op zijn nieuwe school.
In september 1992 kochten we ‘De Hemel’ en in mei van het jaar daarop kregen we de sleutel. We hadden dus alle tijd om de verhuizing rustig te regelen en om ons goed voor te bereiden op het starten van onze ‘herberg in het groen’, zoals we het toen noemden.
De start
Het is natuurlijk heel begrijpelijk dat het voor sommige dorpsbewoners niet direct duidelijk was wat wij voor ogen hadden. Er waren in die tijd nauwelijks van dit soort verblijfsaccommodaties in Nederland. Heel anders dan tegenwoordig. Iedereen kent nu het fenomeen Bed & Breakfast (B&B).
Uiteraard hadden we ons eerlijke verhaal, een gedegen businessplan en een landschapsplan. Op basis daarvan kregen we gemeentelijke toestemming om een van de gebouwen te verbouwen tot de vier gastenverblijven, zoals we die nu nog hebben. In januari 1994 ging de verbouwing van start.
Die start was voor ons erg spannend. Voordat we helemaal klaar waren met verbouwen hadden we al onze eerste gasten geboekt. De paar dagen vlak voordat we écht open zouden gaan, juni 1994, hebben we familie en vrienden ‘ingevlogen’ om alles op tijd klaar te krijgen. Onze eerste gasten hebben zonder twijfel nog de vers geschilderde verf geroken. Een van de schilders die ons heeft geholpen, heeft letterlijk 24 uur achter elkaar doorgewerkt met koffie en cola als brandstof. Al die mensen waren (en zijn!) we ontzettend dankbaar voor hun hulp.
Na onze opening hebben we ook een Open Huis gehouden voor belangstellenden, zodat men kon komen kijken hoe alles uiteindelijk geworden was. Het was druk, veel dorpsgenoten waren erg benieuwd wat we allemaal hadden gedaan. Wat ons een goed gevoel gaf, was dat eigenlijk iedereen erg enthousiast was.
In de eerste jaren van de B&B gebruikten we een andere opgeknapte stal als extra ruimte, waar onze gasten met elkaar konden eten. Daar maakten allerlei kleine groepen graag gebruik van. Markantste voorbeeld was een Russisch Kozakkenkoor dat via hotel De Gouden Leeuw in Bronkhorst bij ons terecht was gekomen. De zangers logeerden deels bij de Gouden Leeuw en deels bij ons. Het koor gebruikte onze extra ruimte als oefenruimte. We kregen een privé-optreden. Dat was heel indrukwekkend.
Er kwamen steeds vaker kleine groepen die iets te vieren hadden, maar die feestjes pasten eigenlijk niet bij ons uitgangspunt van rust en genieten van de mooie omgeving. Daarom zijn we met de verhuur aan groepen gestopt.
De gasten
In de loop van de jaren hebben we veel gasten mogen ontvangen, veelal zijn dat leuke, mooie en leerzame ontmoetingen.
In het begin kwamen er voornamelijk gasten uit Nederland, maar steeds vaker ook kwamen er gasten uit het (verre) buitenland. Uiteraard komt dat door de enorme toename van online boekingplatforms.
Toen we begonnen dachten we er niet aan dat er gasten uit Amerika, Australië, Nieuw Zeeland en Zuid Afrika onze B&B zouden weten te vinden. Emigranten komen soms nog terug naar hun roots en verblijven dan bij ons als uitvalsbasis om familie in het hele land te bezoeken.
Het internationale publiek maakte het voor ons extra inspirerend.
De gasten zijn bijzonder gevarieerd. Jonge stellen, oudere stellen, mensen die bij ons als kind logeerden, en nu als volwassene, soms met hun eigen kinderen, weer terugkomen.
Ook zijn er veel vaste gasten, die jaarlijks bij ons komen logeren. In de zomer verblijven er bijvoorbeeld al vele jaren enkele families die een of twee weken komen vissen in de kolk en de IJssel.
Leuk en leerzaam
Gasten ontvangen, ontbijt verzorgen, schoonmaken, erf op orde houden, administratie bijhouden…..een B&B runnen is leuk maar zeker ook een kwestie van flink aanpakken. Wij combineerden dat lange tijd met onze banen. Willem werkte fulltime bij de provincie Gelderland en ik werkte parttime bij de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen.
Juist in onze eigen vakanties, de momenten dat je kunt ontspannen, moesten we alle zeilen bijzetten om de drukte in onze B&B op te vangen. Eigenlijk konden we in die tijd nooit zelf met vakantie. Een goede oppas vinden voor de verzorging van gasten, pony’s en erf, bleek niet heel gemakkelijk.
Samenwerkingspartners
Samenwerken is voor ons altijd belangrijk geweest.
Bij onze start hadden we het geluk dat we al snel een samenwerking aangingen met hotel De Gouden Leeuw in Bronkhorst. We hadden nauw contact met en kregen goed advies van de toenmalige eigenaars. We functioneerden als een soort dependance van het hotel.
We sloten ons in die begintijd aan bij de net opgerichte Stichting Karaktervolle Gastenkamers. We waren met zo’n 100 eigenaren van pensions en B&B’s, verspreid over heel Nederland. We kwamen twee keer per jaar samen om ideeën uit te wisselen, juridische en andere zakelijke aspecten te bespreken en om bij elkaar ‘in de keuken’ te kijken.
Op basis daarvan konden we beter beslissen of en zo ja hoe we in konden spelen op trends en ontwikkelingen. Tegenwoordig maken we deel uit van diverse toeristische platforms. Je kunt door samen te werken veel van elkaar leren.
Er is veel veranderd
In de loop der jaren hebben we erg veel B&B – collega’s zien komen, maar ook een aantal daarvan weer zien gaan. Veel mensen denken dat iedereen wel een B&B kan runnen. Zoals gezegd, het is een ‘vak apart’, dat moet wel bij je persoonlijkheid passen.
Ook is het aantal toeristen dat een B&B verkiest boven een hotel, aanzienlijk toegenomen. De kleinschaligheid en het persoonlijke contact spelen daarbij zeker een rol.
We begonnen indertijd met het idee dat in een mooie, rustige omgeving mensen geen behoefte zouden hebben aan een televisie in hun gastenverblijf. Dat bleek niet zo te zijn. Dus er kwam televisie en we waren er ook meteen bij toen er behoefte bleek te zijn aan draadloos internet. Tegenwoordig is een van de eerste vragen van gasten als ze arriveren wat de wifi code is. Ook samen in een B&B op de bank naar een of meer series kijken, is iets wat we in de beginjaren niet hadden bedacht.
Ook vinden de boekingen op steeds kortere termijn plaats. Daarbij speelt de weersvoorspelling een grote rol. Bij een ‘mooie weer’-verwachting zijn er veel reserveringsaanvragen.
Vroeger kwamen mensen nog wel eens op de bonnefooi langs of boekten ze al heel ver van tevoren. Dat gebeurt nu eigenlijk niet meer of nauwelijks.
Je kunt tegenwoordig een B&B runnen niet meer combineren met een reguliere baan, omdat de administratie rondom het boeken veel vraagt en je in principe altijd bereikbaar moet zijn. Mensen willen graag direct, liefst binnen een paar uur, antwoord op hun reserveringsaanvraag. Krijgen ze niet meteen een reactie dan boeken ze ergens anders.
Wat ik ook merk is dat heel veel mensen zeggen dat ze behoefte hebben aan rust, maar daar eigenlijk niet zo goed mee om weten te gaan. Ze plannen vrijwel ieder uur van hun verblijf vol met dingen die ze willen zien en doen en waar ze graag willen eten.
Ik raad gasten soms aan: plan eens een dagje helemaal niets en geniet van wat de directe omgeving te bieden heeft. Tijdens een wandeling langs de Molenkolk, op de dijk langs de IJssel kun je echt tot rust komen en kom je allerlei mooie dingen ‘zomaar’ tegen.
Terugblik
Ik ben er trots op dat onze gasten nog steeds genieten van hun verblijf bij B&B de Molenkolk. Het erf, de bomen en planten, is in de loop der jaren uitgegroeid tot een landgoedje, zoals een van de gasten het onlangs verwoordde. De bedrijfsvoering is steeds een beetje veranderd en toch is er veel hetzelfde gebleven.
Ik ben ook trots op de Achterhoek. Er is hier een groot aanbod aan culturele activiteiten. Mensen gaan prettig met elkaar om en dat hoor ik ook terug van de gasten.
En de toekomst
Zoals we een voormalige stal in 1994 hebben verbouwd tot gastenverblijven, zo is het nog steeds. Uiteraard is er regelmatig een en ander verbeterd en gemoderniseerd. En dat blijft zo.
Willem is in oktober 2023 overleden. Sindsdien run ik de B&B alleen. Daardoor zijn er wat andere keuzes gemaakt wat betreft de verhuur:
Een minimaal verblijf van twee overnachtingen in het hoogseizoen;
Een winterstop van november tot en met februari.
Ik wens u een heel prettig verblijf bij de Molenkolk.
Petra Verhagen
